Nie wiem skąd przekonanie, że zupa to czasochłonne danie. Wywar przygotowuje się zazwyczaj nie dłużej niż godzinę, można ugotować go wcześniej, np. wieczorem na obiad następnego dnia. Gotowanie pod przykryciem znacznie skraca czas przygotowania zupy. Gotuję ją zazwyczaj na wywarze ze skrzydełek. Na dwie osoby potrzebuję czterech skrzydełek. No więc mamy wywar, dorzucamy liście laurowe i ziele angielskie. Stosuję zasadę, że 1 liść i 1 ziarno przypadają na 1 litr wody. Na tarce o grubych oczkach trę marchew, taką samą ilość selera, a proporcjonalnie podobną ilość pora tnę w talarki. 2-3 ziemniaki (ilość zależna od ich wielkości) kroję w drobną kostkę. Warzywa wrzucam do wrzącego wywaru i dodaję 2-3 garstki czerwonej soczewicy. Z ilością soczewicy nie należy przesadzać, bo w trakcie gotowania bardzo zwiększa swoją objętość. Na tym etapie można dodać soli, jeżeli wywar nie był zbyt słony. Pod koniec dodaję też grubo mielony pieprz, który nada delikatnej zupie ostrego charakteru. Jeśli lubicie naprawdę pikantne potrawy, to teraz jest idealny moment, by poeksperymentować z dodatkiem ostrej papryczki. Ja poprzestaję na świeżo mielonym, raczej grubo, pieprzu i dodaję nać pietruszki.